Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki z okazji swoich pierwszych urodzin zaprasza na weekend pełen spotkań, wystaw i rozmów o architekturze tymczasowości! Na dwa dni zagospodarujemy budynek, który niebawem zniknie z panoramy Warszawy. Zastanowimy się jakie możliwości kreuje taka sytuacja w szerszej skali. W ramach programu zaprosimy na ekspozycję, dyskusje, wykłady oraz spacery badawcze i warsztaty.

Od kilku dekad polskie miasta podlegają nieustannej transformacji, przynoszącej nie raz radykalne zmiany w ich przestrzeni. Powstają nowe budynki, inne zaś pustoszeją. W czasie „pomiędzy” utraceniem pierwotnego przeznaczenia, a docelowym zagospodarowaniem pojawia się miejsce na eksperyment.

W trakcie 1. Urodzin NIAiU porozmawiamy o tym, jak używać przestrzeni w alternatywny sposób. Pokażemy dobre praktyki i potencjał drzemiący w wielu polskich miastach. Zaproszeni artyści, społecznicy i instytucje pokażą to w jaki sposób czas kształtuje postrzeganie architektury i przestrzeni miejskiej, jakie możliwości tworzy tymczasowość. Odczarujmy pojęcie tymczasowości i odrzućmy negatywne skojarzenia z prowizorycznością. Czasowe zagospodarowanie tego typu miejsc, daje szansę na testowanie w skali 1:1 rozwiązań, które mogą zmienić na lepsze rzeczywistość miast. Budynki postrzegajmy więc nie poprzez pryzmat ich przeszłej i przyszłej funkcji, ale przestrzeni jaką tworzą i potencjałów jakie ze sobą niosą. W dłuższej perspektywie każda funkcja jest tymczasowa.

Pamięć gdy jest uprzestrzenniona, wsparta materialnymi dowodami może rozciągnąć się ponad przestrzeń miejską w krajobraz i skalę regionalną. Ponowny użytek materialnych fragmentów zburzonych obiektów zbiegł się z pracą rzeki – naturalnymi procesami odkładania się wiślanych naniosów i zanoszenia koryta piaskiem. Krajobraz mnemoniczny przedstawia fragmenty przeobrażonego pejzażu doliny Wisły jako ramę do rozciągnięcia wspomnień.

Autorzy: Małgorzata Kuciewicz, Simone De Iacobis – Centrala

Czas po transformacji ustrojowej to okres upadku wielu klubów sportowych i degradacji ich infrastruktury. Nie mogąc sprostać regułom wolnorynkowym, w ciągu kilku lat zaczęły przeradzać się w ukrytą za bramami ruinę. Obecnie obiekty te są w stanie zawieszenia – z reguły nie spełniają już pierwotnych funkcji, a o ich przyszłym kształcie dyskutuje się w przestrzeni publicznej.

Fotografie: Tomasz Kubaczyk
Kuratorka: Karolina Andrzejewska-Batko – NIAiU

Nietypowy owalny kształt zwieńczony kopułą został początkowo uznany przez mieszkańców za dziwaczną fanaberię. Z czasem jednak docenili jego funkcjonalny i nietypowy w skali świata układ jak i przekonali się do ekstrawaganckiej bryły. Dworzec służył w oryginalnej formie do początku 2018 roku, obecnie jest w fazie przebudowy.

Autorki: Paula Dulnik, Olga Grabiwoda, Dominika Janicka – Instytut Dizajnu w Kielcach

Żywa Ulica to pomysł na wypracowanie koncepcji zmiany przestrzeni publicznej przy zaangażowaniu ludzi, którzy codziennie z niej korzystają. W trakcie prototypowania wprowadzamy nową organizację ruchu i ustawiamy mobilne meble miejskie, a następnie oddajemy je użytkownikom do testowania. Równocześnie obserwujemy ich zachowania i prowadzimy z nimi rozmowy. W taki właśnie sposób stworzyliśmy wytyczne do przebudowy głównej ulicy Dąbrowy Górniczej, która będzie ulegać przekształceniom w ramach rewitalizacji śródmieścia.

Koordynator projektu: Paweł Jaworski
Projekt graficzny: Maciej Chodziński

Podważamy stałość związków przestrzeń-funkcja-zestaw zachowań. Prezentujemy trzy historie z Lublina, Krakowa i Warszawy.

Autorki: Dominika Wilczyńska, Barbara Nawrocka – Kolektyw Palce Lizać

Ogłoszenie wyników, wręczenie nagród i otwarcie wystawy nagrodzonych prac: 01.12.2018, 16.00

Celem pierwszej edycji konkursu jest promocja prac magisterskich oraz motywowanie studentów do podejmowania tematu przestrzeni wspólnych, publicznych i budynków użyteczności publicznej w swoich pracach dyplomowych. Nagroda przyznana została w dwóch kategoriach: projektowej oraz teoretycznej.

Rondo ONZ / al. Jana Pawła II 15

Budowę biurowca rozpoczęto w 1995 roku, a zakończono dwa lata później. Projekt 83-metrowego wieżowca opracowali Miljenko Dumencic oraz Mirosław Kartowicz. W holu głównym budynku znajduje się podświetlana plastikowa tuba zawierająca akt położenia kamienia węgielnego z 12 czerwca 1995 roku, polskie i austriackie dzienniki oraz kilka polskich banknotów sprzed denominacji. Właściciel budynku, firma Skanska, planuje w najbliższym czasie jego wyburzenie i budowę nowego, większego obiektu. Aktualnie większość biurowca jest niewykorzystywana, funkcjonuje jedynie podziemny parking oraz część przestrzeni biurowo-usługowych na parterze.

Komisarz: Izabela Pastuszko
Kurator: Kacper Kępiński
Zaproszeni goście: Żywa Ulica, Instytut Dizajnu w Kielcach, Tomasz Kubaczyk, Centrala, Palce Lizać