Marek M. Berezowski

Łyżwiarze (à la Breughel),

Marek M. Berezowski (ur. 1983 r.) – fotograf i antropolog kultury, absolwent fotografii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi oraz etnologii na Uniwersytecie Warszawskim.

Nagrodzony między innymi w konkursach prasowych BZ WBK Press Foto 2014 i 2016 oraz Newsreportaż 2008, laureat konkursu Leica Street Photo 2016 i 2020, zdobywca I miejsca w kategorii Natura i Cywilizacja w konkursie Fotoreporter Roku 2019 oraz I miejsca w kategorii Wydarzenia w konkursie Fotoreporter Roku 2020, zdobywca dziesięciu honorowych wyróżnień konkursu IPA w 2016 roku. Stypendysta programu „Młoda Polska” Narodowego Centrum Kultury w 2016 roku. W swojej pracy preferuje realizację długoterminowych projektów dokumentalnych, między innymi: Kosowo (2007–2011), Wojna w Donbasie (od 2015), Citymorphosis: Polska, Chiny, Rosja, Niemcy (2013–2017), Not a Black Swan (od 2020).

Wybrane wystawy indywidualne i zbiorowe:

  • Month of Photography Los Angeles, Los Angeles 2016 (wystawa zbiorowa);
  • The Boutographies – Rencontres Photographiques de Montpellier, Montpellier 2016 (wystawa zbiorowa);
  • Photon Festival in Valencia, Walencja 2017;
  • Bałkany/Impresje, Galeria Re:Medium, Łódź 2012 (wystawa zbiorowa);
  • Eastreet 3, Lublin 2015 (w ramach Warsztatów Kultury, wystawa zbiorowa);
  • Eastreet 3, Zagrzeb 2015 (wystawa zbiorowa);
  • Eastreet 3, Wrocław 2016 (w ramach Lublin we Wrocławiu, wystawa zbiorowa);
  • Roadtrip, Warszawa 2017 (w ramach Warsaw Photo Days, wystawa zbiorowa);
  • Citymorphosis, TautHaus, Berlin 2018;
  • Citymorphosis, Galeria B&B, Bielsko-Biała 2019;
  • Citymorphosis, Galeria RatuszZamość, 2019;
  • Not a Black Swan (To nie jest czarny łabędź), Opole 2020 (w ramach 10. Opolskiego Festiwalu Fotografii);
  • Not a Black Swan (To nie jest czarny łabędź), Poznań 2020.
Tianjin, 2015
Łyżwiarze (à la Breughel),
Łyżwiarze (à la Breughel), Pekin, 2014

Citymorphosis (2013–2017) to projekt o przemianach architektonicznych miast dawnego bloku wschodniego – od komunistycznego krajobrazu do współczesnej ery globalnego kapitalizmu. Skupia się na ukazaniu podobieństw tych transformacji. Zdjęcia są efektem poszukiwania przestrzeni będących przykładem procesu transformacji, który z różną intensywnością widać w architekturze i urbanistyce miast Chin, Rosji, Polski czy obszaru byłego NRD. Miasta zostały wybrane przede wszystkim na podstawie indeksu światowych miast globalnych (The Global Cities Index), w których transformacja postępuje najintensywniej. Zjawisko unifikacji w procesie transformacji dzieje się niezależnie od lokalizacji czy systemu politycznego i jest efektem podporządkowania przestrzeni miejskiej logice wzrostu i zysku. Projekt zaprezentowano na wystawach i festiwalach w Polsce i za granicą. W 2017 roku został również wydany w formie książki, dzięki stypendium Narodowego Centrum Kultury „Młoda Polska”.