Odszedł prof. Krzysztof Domaradzki

Z wielkim żalem przyjęliśmy informację o śmierci profesora Krzysztofa Domaradzkiego, wybitnego architekta i urbanisty, laureata wielu konkursów architektonicznych i urbanistycznych. Krzysztof Domaradzki w młodości związany z Łodzią, po studiach na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej początkowo działał jako scenograf filmowy. Później zajął się urbanistyką i dydaktyką w Katedrze prowadzonej przez Hannę Adamczewską- Wejchert. W 1986 r. otrzymał pierwszą nagrodę w międzynarodowym konkursie na ulepszenie struktury urbanistycznej Nowego Belgradu a na przełomie 1986 -1989 roku pełnił funkcję konsultanta Rady Miejskiej Belgradu. Współautor licznych planów zagospodarowania przestrzennego miasta Warszawy i okolicznych miejscowości. Był głównym projektantem koncepcji przebudowy Traktu Królewskiego, przywracając do życia salon miejski rejonu ulic Nowy Świat i Krakowskie Przedmieście. Przez większą część życia akademickiego związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej, stopień doktora habilitowanego otrzymał w 2014 roku a stanowisko profesora nadzwyczajnego w 2015 roku. Na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX w. architekt miejski Podkowy Leśnej. Wiceprezes Towarzystwa Urbanistów Polskich oraz wiceprezes Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich w latach 1984-1987. W 2016 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej i naukowo-dydaktycznej w dziedzinie architektury.

Typowa dla obecnych czasów łatwość przepływu informacji, a więc również idei i projektów, sprzyja uniformizacji rozwiązań przestrzennych i architektonicznych. Tym samym powstająca przestrzeń miejska traci związki z tradycją i tworzy formy bezosobowe, pozbawione cech indywidualnych lub też obce kulturowo i niezwiązane z charakterem miasta. Miasto przestaje być postrzegane jako zjawisko z dziedziny kultury, a wartości kulturowe w przestrzeni zaczynają być sprowadzane do ochrony tego, co pozostawiły po sobie ubiegłe stulecia – pisał w przedmowie swojej książki „Przestrzeń Warszawy. Tożsamość miasta a urbanistyka” (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2013 roku). Jego twórczość stanowiła celną odpowiedź na ten dylemat.

Odszedł wielki autorytet, wybitny specjalista, a jednocześnie życzliwy kolega i doradca, wychowawca kilku pokoleń urbanistów zajmujących dziś wysoką pozycję zawodową.

Fot. Marcin Czechowicz / © „Architektura-murator”