Od wielu miesięcy najczęściej pokonywana (a przez długi czas jedyna) przez nas droga to trasa pomiędzy pokojem, kuchnią, łazienką a balkonem.

W najlepszym wypadku – przygoda w postaci spaceru do sklepu lub do pracy. Wiele pięknych podróżniczych planów snutych jeszcze na początku roku, zweryfikowała aktualna sytuacja. Wszystkich architektonicznych wagabundów, spragnionych mniejszych i większych wojaży NIAiU zaprasza na kolejny tematyczny cykl seansów plenerowych – Kino Drogi, będący selekcją filmów dokumentalnych i fabularnych.

Wraz z proponowanym programem, udamy się na filmowy spacer po mieście, w podróż w poszukiwaniu własnych korzeni i tożsamości, poznamy zmagania emigrantów zarobkowych, pomkniemy trasą szybkiego ruchu, by na końcu przyjrzeć się bliżej zwierzęcym szlakom.
Bloki tematyczne Kina Drogi NIAiU to: Klasyka kina drogi, Spacer po mieście, Trasa dom-świat, Droga do pracy, Kino samochodowe, Ścieżka przyrodnicza.

Od wielu miesięcy najczęściej pokonywana (a przez długi czas jedyna) przez nas droga to trasa pomiędzy pokojem, kuchnią, łazienką a balkonem. W najlepszym wypadku – przygoda w postaci spaceru do sklepu lub do pracy. Wiele pięknych podróżniczych planów snutych jeszcze na początku roku, zweryfikowała aktualna sytuacja. Wszystkich architektonicznych wagabundów, spragnionych mniejszych i większych wojaży NIAiU zaprasza na kolejny tematyczny cykl seansów plenerowych – Kino Drogi, będący selekcją filmów dokumentalnych i fabularnych. Wraz z proponowanym programem, udamy się na filmowy spacer po mieście, w podróż w poszukiwaniu własnych korzeni i tożsamości, poznamy zmagania emigrantów zarobkowych, pomkniemy trasą szybkiego ruchu, by na końcu przyjrzeć się bliżej zwierzęcym szlakom.
Bloki tematyczne Kina Drogi NIAiU to: Klasyka kina drogi, Spacer po mieście, Trasa dom-świat, Droga do pracy, Kino samochodowe, Ścieżka przyrodnicza.

Na każdy termin obowiązują zapisy mailowe wysyłane na adres: zapisy@niaiu.pl. Jedna osoba może zarezerwować maksymalnie dwa miejsca na dany blok filmowy. Zapisy będą przyjmowane najpóźniej na dwie godziny przed rozpoczęciem bloku.

Bloki filmowe rozpoczynają się o godz. 21.00. Prosimy, aby w czasie przebywania na terenie pokazów, zakrywać nos i usta. Należy również korzystać wyłącznie z wyznaczonych miejsc.
W przypadku złych warunków atmosferycznych pokaz może zostać odwołany lub przeniesiony na inny termin.

Film stanowi kulminację stylu, który można określić mianem „lynchowskiego”. W jego świecie może się zdarzyć wszystko – i zdarza się – z reguły to, co najgorsze. Po odbyciu wyroku za zabójstwo Sailor wraca do swojej wielkiej miłości Luli. Matka dziewczyny, zdecydowanie przeciwna temu związkowi, nakłania swego wieloletniego kochanka i prywatnego detektywa Farraguta, aby wytropił Sailora i Lulę, którzy wyjechali na Południe. W czasie drogi Lula wspomina gwałt, jakiego dopuścił się na nniej wuj Pooch, kiedy miała 13 lat oraz śmierć ojca. Sailor z kolei rozpatruje zaloty matki Luli do niego, a także to, że śmierć ojca Luli nie była samobójstwem

Film dokumentalny będący dźwiękowym i wizualnym zapisem życia w moskiewskich prefabrykowanych blokach wybudowanych w systemie P-44. Vladimir Stekachyov w kreatywny sposób bada i analizuje zjawiska zachodzące w betonowej miejskiej dżungli. [film z napisami w j.angielskim]

Jan Ole Gerster w swoim fabularnym debiucie przedstawia autoironiczny portret Nika (Tom Schilling) – młodego człowieka przed trzydziestką, który właśnie porzuca studia. Niko odsuwa swoją przyszłość na dalszy plan i oddaje się wędrówkom po ulicach Berlina, podczas których podziwia napotkanych przechodniów. „Oh Boy!” to komediodramat o trudach codziennego życia i poszukiwaniu własnego miejsca w świecie

Autobus z Siematycz do Brukseli odjeżdża codziennie, już od kilku lat. O wolne miejsca coraz trudniej. Od kilku miesięcy działa nowa linia Siemiatycze – Londyn. Handel i turystyka rozwijają się tu na niespotykaną skalę. Jagielloński gród leżący na historycznym szlaku po latach stagnacji odzyskuje dawną świetność.

Wyróżniony Nagrodą Specjalną Jury w Rotterdamie debiut Eny Sendijarević nawiązuje do jej własnych doświadczeń. Urodzona w Bośni, wychowana w Holandii reżyserka uchwyciła fenomen bycia pomiędzy: krajami, kulturami, ale też pomiędzy dzieciństwem i dorosłością. Jej bohaterka Alma wyrusza z Amsterdamu do Mostaru, by spotkać się ze schorowanym ojcem, którego właściwie nie zna – tak jak kraju swojego pochodzenia. Bośnia przypomina tu Amerykę z Inaczej niż w raju Jarmuscha – to surrealistyczna, oniryczna i pełna absurdów kraina. [film z napisami w j. angielskim]

Fabryka Ursus była jednym z największych zakładów produkcji ciągników w Europie. Przez niemal cały XX w. stanowiła chlubę polskiego przemysłu. Upadek komunizmu stał się początkiem jej końca. Dziś ursuskie hale świecą pustkami lub popadają w ruinę. Dziesiątki tysięcy biografii pracujących tu ludzi wyrzucono na śmietnik historii. Film jest upamiętnieniem ich historii. Byli pracownicy Ursusa za pomocą pamięci ciała i dźwięków odtwarzają jeden dzień pracy zakładu. Na naszych oczach rodzi się symfonia, składająca się z choreografii, której towarzyszy fonosfera przemysłu ciężkiego.

Ivan Locke (Tom Hardy) jest jednym z najlepszych inżynierów budowlanych w całej Anglii. Bohater ma kochająca żonę i dwóch synów. Następnego dnia ma dopilnować położenia fundamentów pod największy budynek w swojej dotychczasowej pracy. Wieczorem jego idealne życie zmienia się za sprawą jednego telefonu. Ivan opuszcza plac budowy w Birmingham i wyrusza w długą podróż samochodem do Londynu, aby zmierzyć się z konsekwencjami popełnionego w przeszłości błędu. Jednocześnie próbuje uratować swoje życie zawodowe i osobiste.

Najmłodszym bohaterem dokumentu jest ponad pięćdziesięcioletni samochód marki Wartburg. Auto wciąż jest w drodze, a za jego sterami siedzi Bogdan wraz z matką. Film drogi, który toczy się pomiędzy Majdankiem a Niemcami, jest w gruncie rzeczy podróżą w przeszłość – odtwarzaniem wspomnień czasów wojny. To także portret wyjątkowej relacji matki i syna. Bogdan poświęca niemal cały czas dla Kazimiery – za wyjątkiem chwil, kiedy przypadkowym osobom z dumą prezentuje osobliwą brzydotę samochodu.

Kapacytron Wiśniowy, Piłupdziwóla Dyfuzyjna lub Elektrokapuściocha. Przegląd nieistniejących i skomplikowanych mechanizmów. Obok nich istnieje jednak rzecz znacznie bardziej rozbudowana. Jamniczek. Na tytułowe pytanie czytając z offu stara się odpowiedzieć pensjonariuszka domu starców z Krakowa. Z akcentem pochodzącym z kresów wschodnich, z błędami wynikającymi z próby starannego czytania próbuje wyjaśnić, że stopień skomplikowania wynika z prostej przyczyny. Jamniczek posiada emocje, które czuje. Animacja Juliana Antonisza stworzona metodą non-kamerową, w której poszczególne ujęcia tworzy się bezpośrednio na taśmie filmowej.

W Stambule koty mają wyjątkowy status. Uważane są tam za symbol szczęścia i dostatku. Reżyserka „Kedi”, która sama dorastała w stolicy Turcji, dokumentuje życie tych stworzeń z taką czułością i wnikliwością, że trudno nie dawać wiary tym słowom. Przedstawieni w filmie koci bohaterowie – Spryciara, Przylepa, Sułtan, Flirciarz, Bestia, Szajba i Cwaniak – są tak wyraziści i urokliwi, że oglądanie ich w codziennych sytuacjach – podczas zdobywania jedzenia, karmienia małych, ścierania się z rywalami czy szukania sobie bezpiecznego miejsca w zatłoczonym mieście – to czysta, bezpretensjonalna przyjemność, którą trudno porównać z czymkolwiek innym.

Kino Drogi | Regulamin [PDF]
Informacja o przetwarzaniu danych osobowych [PDF]