Dzisiaj jej postulaty wypracowane przez poprzednie edycje są głoszone przez wszystkie środowiska zajmujące się projektowaniem i rozwojem miast. Kolejne budżety Unii Europejskiej będą zawierały twarde klauzule dotyczące ekologii, śladu węglowego, czy jak największego nasycenia zielenią miast, zwłaszcza tych zamieszkałych przez wielomilionowe populacje.

Zapewne debata konferencji skoncentruje się na działaniach, środkach i metodach, które prowadzą do skutecznego zespolenia martwej tkanki urbanistycznej z żywym organizmem miejskiego kontekstu. Problem ten jest istotny zarówno w wypadku dużych zespołów poprzemysłowych rewitalizowanych wobec braku odpowiedniego otoczenia miejskiego jak i w warunkach waloryzacji zespołów zabytkowych w czynnej, dominującej tkance miejskiej. Tegoroczne spektrum przypadków jak zwykle obejmie działania podejmowane na rzecz ochrony zabytków w skali całego kraju.

Jak odpowiedzieć za pomocą architektury na główne wyzwania cywilizacyjne:

W jaki sposób najlepiej pogodzić sprzeczności w świecie ekologicznych wyzwań i ograniczeń?
Założenia XIX i XX–wiecznej architektury poprzemysłowej, która obecnie znajduje się w centrach lub w ich sąsiedztwie, charakteryzują się dużą „rozrzutnością przestrzeni”, co daje szansę nie tylko na rewitalizację istniejących obiektów, ale także na stworzenie całych założeń odpowiadających nowym wartościom, którym hołdują współcześni mieszkańcy miast. Jest to niezwykle ciekawy i inspirujący temat do rozmowy nad kształtem inwestycji, których w Polsce będzie coraz więcej. Ich proekologiczny charakter jest najważniejszym wkładem naszej epoki i on wymaga szczególnego namysłu.

Współczesna doktryna konserwatorska: jak restaurować, rewitalizować obiekty w centrach i na obrzeżach miast.
Obiekty XIX i XX wieczne są w podobny sposób przywracane do użytku w całej Europie, czego pierwszym i najbardziej spektakularnym akcentem była na początku tego tysiąclecia rewaloryzacja „wyspy muzeów” w Berlinie. Bardzo starannie rewitalizowane na zewnątrz budynki, także industrialne, wewnątrz odsłaniają szeroki wachlarz kolejnych zmian dokonanych w przeszłości, teraz pieczołowicie zharmonizowanych z nowym, lecz niezmiernie starannie i minimalistycznie wyartykułowanym wyposażeniem meblowym i stolarką. Obie te warstwy dzieli jednak duży dystans fizyczny. Ten sposób zachowania śladów przeszłości wymaga jednak szczególnej erudycji i zarazem twórczej intuicji. Takie projekty już zaprezentowaliśmy na konferencji. Chcemy te zagadnienia i przykłady poszerzyć o nowe dowody inwencji i szczegółowo przedyskutować w rozmowie z ich autorami.

Organizatorzy Konferencji: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, Stowarzyszenie Architektów Polskich, Trygon Agencja Autorska.

Patroni Merytoryczni: ARCHE, Bolix, Ceramika Paradyż, Cherka Kancelaria Prawna, Echo Investment, ERBUD, Norblin, OTB Poland, Port Praski, Zeitgeist.