Wyniki konkursu na kuratorski projekt wystawy w Pawilonie Polskim na 18. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji w 2023

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, prof. dr hab. Piotr Gliński, zaakceptował rekomendowany przez Jury konkursu zwycięski projekt „Układane” kuratora Jacka Sosnowskiego z udziałem Anny Barlik i Marcina Strzały.

W dniu 27 października 2022 roku w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki odbyły się obrady Jury konkursu na kuratorski projekt wystawy w Pawilonie Polskim na 18. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji w 2023. Jury, powołane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, obradowało w składzie: Mateusz Adamkowski, prof. Jerzy Bogusławski, Jarosław Denisiuk, Tadeáš Goryczka,  Dominika Janicka, dr Janusz Janowski, Agnieszka Kalinowska-Sołtys, Dorota Leśniak-Rychlak, Wojciech Mazan, Barbara Schabowska, dr hab. inż. arch. Bolesław Stelmach (Przewodniczący Jury), prof. dr hab. Andrzej Szczerski (nieobecny), Piotr Walkowiak. Jury spośród 34 zakwalifikowanych do konkursu zgłoszeń jako zwycięski wybrało projekt „Układane” kuratora Jacka Sosnowskiego z udziałem Anny Barlik i Marcina Strzały i wystosowało następujące oświadczenie:

Żyjemy w post-cyfrowej rzeczywistości, której nie rozumiemy do końca; która zostawia nas zagubionymi i bezbronnymi. Laboratorium przyszłości architektury od którego zależy życie przyszłych pokoleń nie może polegać wyłączanie na algorytmie, najnowsze technologie nie mogą pomijać humanistycznego wymiaru przekształcania przestrzeni.  Zaproponowana instalacja ma zderzyć nas z anonimowymi, obcymi siatkami metalowych modułów aby uzmysłowić problem nadmiernego zaufania do parametryki algorytmów.

„A zatem zawierzamy logice algorytmów, które w sensie poznawczym, nie są odzwierciedleniem naszej optyki. Tworząc wypaczone procesy przetwarzania informacji  ryzykujemy tworzenie wypaczonego świata” – czytamy w opisie autorskim.

Intencją wybranej pracy, jest wskazanie że jedynym i ostatecznym podmiotem rozwoju przestrzeni jest jej humanistyczny wymiar.

Projektem Rezerwowym został projekt „Miejsce Troski” kuratorek Agnieszki Kacprzak i Iwony Kalenik.

Intencje pracy oddają znakomicie słowa Martina Hagglunda „Ponieważ wszystko co robimy i wszystko, co kochamy, może się skończyć, jesteśmy zobowiązani do troski”. Autorki w przestrzeni Pawilonu Polskiego kreują wielowarstwową narrację „o troskliwej wrażliwości” przestrzeni otaczającego nas świata. „Kojąca opowieść, stojąca w opozycji do języka siły, rywalizacji, hierarchii i kategoryzacji, wydaje się słaba swoją delikatnością. Jednak ontologiczna zmiana w kierunku wrażliwego i troskliwego zadawania pytań (…) może okazać się tym, czego potrzebuje świat”. Ekspozycja – na podłodze i ścianach w przestrzeni pawilonu ma wielowymiarową, dotykalną, zmysłową wartość. Ni to lapidarium, ni to kolekcje odnalezionych na plaży czy w lesie fragmentów natury, ułamków naszego życia. Kamień, drewno, tynk, metal – fragmenty przedmiotów są nośnikiem emocji. A jednocześnie ich przypadkowe zbiory podobne są do próbek materiałów w trakcie budowy domu, które gromadzi architekt w swojej pracowni. Przekształcenie przestrzeni jest troską zaklętą w proces, jest wrażliwym opowiadaniem.

Źródło: labiennale.art.pl