Być jak architekt/ka. Podsumowanie trzeciej edycji

Naszą misją jest upowszechnianie i popularyzowanie wiedzy dotyczącej architektury i urbanistyki. Zależy nam na tym, aby od najmłodszych lat wspierać rozwój oraz kształtować świadomość dzieci i młodzieży w tych dziedzinach. Architektura otacza nas i towarzyszy nam przez całe życie. Od dziecka obcujemy z nią i w niej dorastamy, dlatego jednym z najbardziej istotnych obszarów naszej działalności jest edukacja dzieci i młodzieży w zakresie odpowiedzialności za wspólną przestrzeń.

Program edukacyjny „Być jak architekt/ka” ma na celu poznanie pracy architekta. Kim jest architekt, czym się zajmował kiedyś, a czym zajmuje się obecnie? Jakie zadania stawia mu społeczeństwo (w tym również najmłodsi)? Jak powstają domy, szkoły, ulice czy place? Jak najśmielsze pomysły architektów o domach i miastach XXI wieku materializują się w rzeczywistość?

Na te i inne pytania szukamy odpowiedzi w pracowniach architektonicznych. Podczas spotkań z architektami rozmawiamy o tym, jak rozumieć, cieszyć się architekturą oraz w jaki sposób można przyczyniać się do bardziej zrównoważonej przyszłości.

Kuratorki projektu: Anna Czarnota, Katarzyna Domagalska

Trzecia edycja

W 3. edycji programu Być jak architekt/ka swoje drzwi dla uczniów i szkół otworzyło 6 pracowni, w Lublinie, Bytomiu, Wrocławiu i Warszawie. 13 szkół miało okazję złożyć wizytę architektom i dowiedzieć się, na czym polega ich praca:

Stelmach i Partnerzy Biuro Architektoniczne
Pierwsze dwa spotkania odbyły się w pracowni Stelmach i Partnerzy Biuro Architektoniczne. Uczniowie szkół podstawowych zostali wprowadzeni w tajniki zawodu architekta oraz usłyszeli jak wygląda współpraca z pozostałymi uczestnikami procesu projektowego. Dowiedzieli się jakie budynki zaprojektowane przez lubelską pracownię znajdują się w ich mieście i o tym, że jeśli mieli by fantazję jako przyszli architekci zaprojektować np. różowy dach, lepiej będzie pasować w Meksyku niż w Polsce.

Medusa Group
Architekt Przemo Łukasik wciągnął uczniów szkół ponadpodstawowych w fascynującą opowieść o Architekturze i Urbanistyce. Punktem wyjścia była klopsztanga czyli trzepak. Na jego przykładzie licealiści mieli szansę przeanalizować czym jest optymalny projekt: „Nie może służyć tylko jednemu celowi, powinien mieć szerokie zastosowanie i pobudzać wyobraźnię“. Zwrócił również uwagę jak ważny jest kontekst: potrzeb klienta, jego marzeń, budżetu, przestrzeni, klimatu, społeczny, polityczny, kultury i religii. „Każdego zleceniodawcę należy traktować z wielkim szacunkiem, ponieważ spełniamy jego marzenia, a od ludzi realizujących projekt można nauczyć się więcej niż na zagranicznych uczelniach“.

Razem z architektem odbyliśmy architektoniczną podróż do Indii, Bangladeszu i na Jamajkę, z której wybrzmiało, że świat jest wielką inspiracją i stoi przed nami otworem a projektowanie to wielka przygoda. Należy mieć otwartą głowę: jeździć, kosztować, dotykać i doświadczać, żeby potem zostawić po sobie ślad w postaci wartościowych projektów architektonicznych.

Centrala
W pracowni architektonicznej Centrali uczniowie mieli możliwość zapytać członków grupy o każdy element znajdujący się w pomieszczeniu, w ten sposób mieli okazję poznać historię wielu projektów.
Dowiedzieli się że: zanieczyszczenie światłem w mieście sprawia, że nie widać gwiazd, a przez podświetlanie nocą mostów, ryby wariują. O tym, że jest siedem rodzajów deszczu i 12 pór roku. O mostach dla zwierząt, stawach na dachach, stołach na wodzie i o tym, że rośliny ewoluują, a panda jest „zawsze chińska“. Drugie zadanie polegało na zbudowaniu pływającego miasteczka z modeli architektonicznych, które powstały w pracowni w czasie pandemii oraz nadaniu im funkcji. Jedną z ciekawszych propozycji był „blok dla pszczół“. Na koniec spotkania zastanawialiśmy się wspólnie jak mogłaby wyglądać koncepcja Zoo w mieście przyszłości.

Maćków Pracownia Projektowa
Młodzi adepci architektury mieli możliwość dowiedzieć się o tym, że praca architekta to „niezła tyrka“, ale też wielka satysfakcja, polega głównie na podejmowaniu decyzji, a sam architekt występuje czasami w roli detektywa. Na przykładzie domu towarowego Renomy dowiedzieli się, jak długo trwa i jak może być skomplikowany ale też fascynujący proces projektowy jednego obiektu architektonicznego. W trakcie spotkania pojawiło się dużo pytań do założyciela pracowni, Zbyszka Maćkowa:

  • Jak często architekt/ka używa programów a jak często szkicuje?
  • Co dzieje się kiedy architekt/ka popełnia błąd?
  • Ile godzin na dobę pracuje architekt/ka?
  • Ile łazienek rocznie projektuje architekt/ka?
  • Ile czasu zajmuje zrobienie dość zawansowanego projektu?
  • Czy architekci pomogą odbudować miasta w Ukrainie?

Prezentacja maszyny do cięcia elementów potrzebnych do tworzenia makiet przypominała występ magika. Wzbudziła wiele emocji: Magic! Satysfakcja, Proszę Pana! – komentowała zahipnotyzowana grupa.

APA Wojciechowski Architekci
Warszawska pracownia APA Wojciechowski Architekci gościła w swoim biurze dwie grupy uczniów klas integracyjnych szkół podstawowych i podopiecznych fundacji Key to the Future. Uczniowie zostali oprowadzeni po pracowni, która zajmuje trzy piętra i zatrudnia architektów z całego świata. Podczas warsztatów mieli okazję zmierzyć się z tematem projektowania przyjaznego odbiorcom z uwzględnieniem różnorodnych potrzeb, m.in związanych z neuroróżnorodnością.

Neuroróżnorodność to perspektywa skupiająca się na tym, że jesteśmy pod względem funkcjonowania i odbierania bodźców różnorodni, mamy różnorodne potrzeby, także odnośnie otaczającej nas przestrzeni – właściwie zaprojektowana architektura sprawia, że lepiej się czujemy i funkcjonujemy. Efektem spotkań był projekt przestrzeni przyjaznej dla każdego. Praca w zespołach pozwoliła młodym projektantom w praktyce odkryć własną różnorodność i zaprezentować indywidualne supermoce.

WWAA

W warszawskiej pracowni WWAA uczniowie liceum i szkoły podstawowej spotkali się z architektką Natalią Paszkowską, która opowiadała na czym polega ,,Bycie architektem/ką‘‘. Dowiedzieli się o tym, że każdy/a architekt/ka jest inny. Ma różne wspomnienia i doświadczenia, różne zainteresowania i różne umiejętności. Od tego zależy wybór projektów i rodzaju pracy.

Co może robić architekt/ka? Uczyć rysowania, projektować budynki, projektować miasta np. ulice i place, obsługiwać sztuczną inteligencję, nadzorować budowy, pracować w urzędzie, robić makiety, wizualizacje i animacje, projektować pawilony i wystawy, badać historię architektury, zajmować się zabytkowymi budynkami, uczyć architektury, pracować w firmach które budują i wiele innych. Architekt/ka musi być nieustannie wyczulony na wszystko co się dzieje dookoła, przewidywać potrzeby, być tzw. prognostykiem przyszłości.

Praca architekta/ki polega na tym, że jest długodystansowcem przygotowanym na bardzo długie procesy. Startuje w konkursach, które w większości przegrywa, ale zdarzają się również satysfakcjonujące momenty kiedy projekt zostaje zrealizowany, a on sam może poczuć własną sprawczość, o czym mogliśmy się sami przekonać, oglądając wymierne efekty pracowni WWAA znajdującej się na terenie Soho Factory.

Dziękujemy wszystkim pracowniom architektonicznym i uczestnikom. Kolejna edycja programu „Być jak architekt/ka” w 2023 roku.