Tożsamość. 100 lat polskiej architektury to projekt wystawienniczy, w ramach którego przyglądamy się fenomenowi architektonicznemu po 1918 roku na terenie Polski.
W 2019 roku w Narodowym Instytucie Architektury i Urbanistyki poddaliśmy analizie wycinki historii pięciu miast: Krakowa, Warszawy, Lublina, Poznania i Katowic.
Tym razem, do wciąż aktualnej dyskusji, zaprosiliśmy regionalne oddziały Stowarzyszenia Architektów Polskich w Bydgoszczy, Łodzi, Szczecinie, Gdańsku, Olsztynie oraz Radomiu. Wspólnie z lokalnymi kuratorami przyglądamy się zmianom w krajobrazie architektonicznym oraz definiujemy tożsamość kolejnych sześciu miast. Zapraszamy na wystawy, które są efektem dyskusji o zachodzących zmianach w polskiej architekturze i urbanistyce ostatniego stulecia. Chcemy nie tylko promować polską kulturę architektoniczną, lecz także zaprosić do refleksji nad naszym otoczeniem i jakością przestrzeni, w której żyjemy.
Już od 27 stycznia zapraszamy do Bydgoszczy, gdzie we współpracy z lokalnym kuratorem i Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy zaprezentujemy pierwszą wystawę w ramach tegorocznej edycji.
Architektura Bydgoszczy ostatnich stu lat odzwierciedla przemiany jakie zaszły w strukturach narodowościowych i społecznych miasta. Z mieszczańskiego i niemieckiego „kleine Berlin” Bydgoszcz stała się miastem polskim, przeżywającym dynamiczny rozwój przestrzenny i infrastrukturalny.
Przed II wojną światową intensywnie rozwijało się budownictwo przemysłowe (elektrownia, fabryka „Kabel”), mieszkaniowe (kamienice czynszowe), budynki użyteczności publicznej (dworzec autobusowy, szpital miejski, tor regatowy, stadion miejski, kościoły).
Podobnie jak w wielu innych ośrodkach dominowały modernizm oraz funkcjonalizm, choć w niektórych obiektach odnaleźć można wyraźne nawiązania do stylów historycznych.
Po II wojnie światowej, obok obiektów typowych dla przemysłowego i rzemieślniczego ośrodka, w przestrzeni publicznej znaczącą rolę odegrały obiekty kultury, edukacji i biznesu, świadczące o przemianach charakteru miasta w kolejnych dziesięcioleciach.
Architektonicznymi dominantami miasta stały się zatem Filharmonia Pomorska i Opera Nova, obiekty szkół wyższych, banki. Zwrócenie się ku rzece, wiązanie przeszłości z nowoczesnością to walory współczesnego wizerunku miasta, w którego architekturze znajdujemy zarówno świadectwa jego ciekawej historii, jak i nowoczesne oblicze ósmego co do wielkości miasta Polski.