Pracując w określonych warunkach historycznych, chcieliśmy stworzyć ludziom takie środowisko, w którym żyłoby im się dobrze, wygodnie i przyjemnie. Głównym naszym dziełem są Bielany i mam szereg dowodów, że wielu mieszkańców jest zadowolonych, dobrze im się mieszka, są emocjonalnie z nimi związani, mają tam swoje miejsce – powiedziała w wywiadzie dla pisma „Architektura Murator”.

Maria Piechotka (zd. Huber) urodziła się 12 lipca 1920 r. w Krakowie. Studiowała na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończyła dyplomem w roku 1948. W zespole Jana Zachwatowicza pracowała przy odbudowie Bazyliki Archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Potem przez wiele lat w biurze Miastoprojekt Stolica-Północ jako projektantka i kierownik pracowni, wspólnie z mężem Kazimierzem Piechotką, z którym tworzyła spółkę autorską, projektowała osiedla mieszkaniowe w Warszawie (m.in. Bielany I-IV), a także kierowała wielobranżowym zespołem opracowującym system budownictwa wielkopłytowego W-70, który został wdrożony na terenie całego kraju.
Laureatka nagród i wyróżnień w konkursach architektonicznych i urbanistycznych.

Współautorka (z mężem Kazimierzem) kilku książek dotyczących architektury żydowskiej na terenach Rzeczypospolitej.
Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki (1965 ). Członek Komitetu Nagród Państwowych (1981-83). ​
Posłanka na Sejm PRL, wiceprzewodnicząca sejmowej Komisji Budownictwa (1961-65). Radna Stołecznej Rady Narodowej (1955-59, 1961-65).

Żołnierz AK, łączniczka, pseudonim „Marianna”, uczestniczka Powstania Warszawskiego. Jeniec Stalagu IV B Zeithain.
Odznaczona m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1951), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy (1959), Brązową Odznaką SARP (1978).

Laureatka: Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy (1957), Nagrody Państwowej II stopnia (1974), Nagrody Jana Karskiego i Poli Nireńskiej – wspólnie z K. Piechotką (2000), Nagrody Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS im. Jana Zachwatowicza – wspólnie z K. Piechotką (2004).

Fot. Biś Lisowski

Źródła: Architektura-Murator, ZG SARP