W ramach współpracy Instytutu Badań Literackich PAN oraz NIAiU prezentujemy kolejne teksty, tym razem zaczerpnięte z publikacji Literaturoznawstwo architektoniczne. Wstępne rozpoznania.

Literaturoznawstwo architektoniczne to nazwa podejścia badawczego, w którym istotą działań jest przeprowadzenie analiz literaturoznawczych (i kulturoznawczych), skupionych na tekstowych zapisach doświadczania przestrzeni przez człowieka, w celu wsparcia gremiów decyzyjnych, zarządzających przestrzenią oraz architektów i urbanistów, opracowujących plany przekształcania przestrzeni miejskiej i rewitalizacji.

Książka jest prezentacją propozycji badawczej skierowanej nie tylko do pracowników akademickich, ale także do praktyków oraz przedstawicieli instytucji państwowych i samorządów. Ważne było tu dążenie do połączenia różnych funkcji tego tomu – z jednej strony – pełniącego rolę komentarza naukowego, prezentującego podejście, z drugiej strony wyjaśnienia i przybliżenia istoty badań prowadzonych w instytucji o profilu literaturoznawczym, a nastawionych na współpracę interdyscyplinarną, międzyinstytucjonalną i międzysektorową.

Tom częściowo stanowi komentarz teoretyczny do działań przeprowadzonych w ramach projektu o tym samym tytule i koresponduje z publikacją wieloautorską Miejsca trudne – transdyscyplinarny model badań. O przestrzeni placu Piłsudskiego i placu Defilad, będącą efektem prac międzydziedzinowego zespołu, kierowanego przez dr Aleksandrę Wójtowicz.

Link do tekstów